Granicą czasową na formowanie się systemu fonetyczno – fonologicznego jest wiek sześciu lat. Dziecko, które rozpoczyna naukę czytania, powinno mieć w pełni opanowany system fonetyczno-fonologiczny, aby mogło zapoznać się z językiem pisanym. Obserwuje się jednak i takich uczniów, którzy w pierwszej i drugiej klasie, a nawet w klasach w starszych szkoły podstawowej mają kłopoty z poprawną artykulacją głosek i wymagają pomocy logopedycznej.

Dotyczy to przede wszystkim głosek dziąsłowych. Jednocześnie trzeba pamiętać, że zawsze trudności artykulacyjne obserwowane powyżej szóstego roku życia oznaczają jakieś zaburzenie rozwojowe i mają ogromny wpływ na naukę w szkole. Terapia logopedyczna wspomagająca naukę prawidłowej wymowy głosek powinna naśladować rozwój mowy dziecka, czyli tak jak przyswaja dziecko uczące się mówić. Oznacza to naukę właściwej wymowy głosek w wyrazach lub zwrotach. Wtedy dźwięk jest odbierany i zapamiętywany w połączeniu ze znaczeniem wyrazu.